Kiedy wybrać zajęcia online, a kiedy stacjonarne? Ten wpis powstał w oparciu o ponad dwa lata prowadzenia przez nas zajęć w obydwu formatach i mam nadzieję, że będzie stanowił pewien zbiór wskazówek, które warto wziąć pod uwagę przy wyborze formy zajęć. Pamiętajmy, że każde dziecko, każdy nastolatek, nastolatka – jest inny/inna – i szanując tę inność wybierajmy to, co najlepsze w danej chwili 😉 

Kiedy stacjonarnie?

1. Z pewnością kiedy dziecko zaczyna naukę programowania (kiedy ma 8-12 lat) i nie miało wcześniej żadnej styczności z programowaniem/robotyką;
2. Kiedy dziecko jest żywiołowe, ciekawe, zadaje wiele pytań i wiemy, że raczej bez wsparcia rodzica nie wytrzyma zbyt długo siedząc przed komputerem – w Pracowni wykonujemy mnóstwo zadań z robotem, budujemy z Lego, tak że można nieco się poruszać, trener też jest w stanie zaspokoić ciekawość dziecka – pracujemy w małych grupach, trener jest na wyciągnięcie ręki;
3. Kiedy wiemy, że nasze dziecko jest nieśmiałe albo może mieć trudności z komunikacją z trenerem, może mieć obawy przed mówieniem, że czegoś nie rozumie – na zajęciach stacjonarnych trenerowi o wiele łatwiej taką sytuację „wyłapać” i odpowiednio zareagować; 
4. Kiedy wiemy, że nasze dziecko ma trudności z pracą grupową – na zajęciach stacjonarnych jest zdecydowanie więcej interakcji, a trenerom łatwiej przełamywać opór przed projektami zespołowymi; 
5. Kiedy wiemy, że nasze dziecko potrzebuje więcej interakcji z grupą rówieśników o podobnych zainteresowaniach – kurs stacjonarny to miejsce cotygodniowych spotkań; po jakimś czasie zawiązują się tu nowe znajomości i przyjaźnie 😉
6. Kiedy wiemy, że nasze dziecko lepiej się skupi w miejscu dedykowanym nauce programowania (takim jak Pracownia), niż przed komputerem w domu; 
7. Kiedy chcemy (i istnieje taka możliwość), by nasze dziecko doświadczało takich zajęć, jakich z pewnością nie ma w szkole: w małej grupie, na dobrym sprzęcie, z trenerem – pasjonatem, w miejscu, do którego będzie chciało wracać co tydzień; 

Kiedy online?

1. Oczywista oczywistość – kiedy nie ma opcji dojazdu na zajęcia stacjonarne, a chcemy rozwijać u dziecka kompetencje cyfrowe; lepiej poszukać zajęć online, które będą dopasowane do wieku i umiejętności naszej pociechy;
2. Kiedy mamy stabilne łącze internetowe, sprawny komputer, działające mikrofony itd. – sprawdźmy przed zajęciami, czy nasz sprzęt daje radę, by dziecko bez poczucia straty i stresu mogło uczestniczyć w zajęciach; 
3. Kiedy mamy pewność, że w dziecku jest automotywacja do nauki programowania/grafiki, bo w domu jest sporo rozpraszaczy i łatwiej jest „odpłynąć” w stronę social mediów, kotka, pieska czy przeglądarki. Chodzi o to, że choćbyśmy prowadzili najlepsze zajęcia, to nic nie zrobimy jeśli dziecko uczyć się nie chce. Nie mamy wpływu na otoczenie, jedyne co możemy to raportować rodzicowi, że coś nie działa, że coś trzeba zmienić;
4. Kiedy dziecko ma warunki do nauki online w domu, w postaci cichego miejsca, w którym można się skupić na czas trwania zajęć;
5. Kiedy wiemy, że nasze dziecko nie ma problemów z komunikacją: potrafi prosić o pomoc, jeśli czegoś nie rozumie, napisze wiadomość do trenera/trenerki, jeśli ma taką potrzebę, a także wie jak obsługiwać komputer. Wbrew pozorom nie wszystkie dzieci potrafią utworzyć folder czy kopiować pliki, mimo, że te umiejętności powinny być opanowane w klasie IV. 

Podsumowując: możemy znaleźć się w sytuacji, w której naszemu dziecku będzie absolutnie obojętne, jak się uczy, ważne, że może uczestniczyć w zajęciach. Bo one są pasją nad pasjami i koniec 😉